fenotyp rozszerzony

Cytaty miłosne :)

Temat: O religii
...gen” (1976, pierwsze wydanie polskie 1996), gdzie wyłożył swą teorię, że motorem ewolucji są geny, których jedynym celem jest replikowanie się. Ludzie - podobnie jak rośliny i zwierzęta - są tylko maszynami mającymi zapewnić genom optymalne warunki do tworzenia swych kolejnych kopii. Po polsku wyszły też inne książki Dawkinsa, m.in. „Ślepy zegarmistrz” (1994), „Rozplatanie tęczy” (2001), „ Fenotyp rozszerzony” (2003) Długie w cholere ale bardzo, bardzo polecam. Tekst z wyborczej.
Źródło: dziennikarstwouni.fora.pl/a/a,204.html

Temat: O skalaniu umysłów, Dobrosława Wężowicz-Ziółkowska
...pozostaje w ścisłym związku z nową koncepcją istnienia płci jako ewolucyjnego mechanizmu obrony przed zabójczymi w swych skutkach infekcjami. Zob. Matt Ridley, Czerwona Królowa..s. 73 [17] Matt Ridley, idem, s.74 [18] Daniel C. Dennett, Natura umysłów, przeł. W. Turopolski, CIS, Warszawa 1997, s.35 [19] Matt Ridley, Genom. Autobiografia gatunku w 23 rozdziałach, przeł. M. Koraszewska, Rebis, Poznań 2001, s. 142 [20] Zob. R. Dawkins, Fenotyp rozszerzony. Dalekosiężny gen, przeł. J. Gliwicz, Prószyński S-ka, Warszawa 2003. [21] Richard Brodie, Wirus umysłu, przeł. P. Turski, TeTa Publishing, Łódź 1997, s.71. [22] Por. Susan Blackmore, Maszyna memowa., op. cit....... Dobrosława Wężowicz-Ziółkowska Uniwersytet Śląski z www.anthropos.us.edu.pl
Źródło: memetyka.fora.pl/a/a,23.html

Temat: Ostatnio przeczytane
Richard Dawkins: "Samolubny gen", "Rzeka genow" i " Fenotyp rozszerzony" Dwie pierwsze czytałam. Owszem, dobre do poduszki. Poza tym nie lubię dawkinistów.
Źródło: uam.dmkhosting.com/forum/viewtopic.php?t=202

Temat: Kreacjonizm a ewolucja
ooo, czyżby ktoś tu czytał Dawkins'a polecam "Wspinaczka na szczyt nieprawdopodobieństwa" tegoż autora. są jeszcze "Rozplatanie tęczy", " Fenotyp rozszerzony" i "Rzeka genów" a tutaj ów ślepy zegarmistrz: http://physics.syr.edu/courses/mirror/biomorph/
Źródło: umkc.pl/viewtopic.php?t=4178

Temat: "Ślepy zegarmistrz" Richard Dawkins
...raczej traktuje o sprawach "trudnych", ale Dawkins stara się je wyjaśnić w prosty sposób i w większości przypadków mu się udaje. Co do "Samolubnego genu" mam mieszane uczucia - czasami była bardzo ciekawa, a czasami gubiłem się w skomplikowanych przykładach. Podobała mi się natomiast "Rzeka genów" - proste i trafne przykłady teorii samolubnego genu, lżejsza lektura. Pokusiłem się także na " Fenotyp rozszerzony", gdyż jak powiedział Dawkins, "możecie nie przeczytać żadnej z moich książek, ale tą koniecznie musiecie". Jest to lektura zdecydowanie najtrudniejsza, gdyż jak powiedział sam autor, skierowana jest głównie do biologów ewolucyjnych. Dawkins uzupełnia w niej teorię samolubnego genu i dyskutuje z zarzutami jej postawionymi. Trudna, tylko dla pasjonatów Dawkinsa - ci, podobnie jak ja, znajdą w niej...
Źródło: forumksiazki.pl/viewtopic.php?t=2131

Temat: Dawkins Richard - Rozplatanie tęczy
...etolog, ewolucjonista. Członek wielu towarzystw naukowych, laureat wielu nagród i wyróżnień, doktor h.c. wielu uniwersytetów; popularyzator nauki. Oprócz "Samolubnego genu" czytelnikowi polskiemu znany jest z innych bestsellerowych książek, w większości wydanych przez wydawnictwo Prószyński i S-ka, takich jak: "Wspinaczka na szczyt nieprawdopodobieństwa" (1998), "Rozplatanie tęczy" (2001), " Fenotyp rozszerzony" (2003). W innych wydawnictwach opublikował książki: "Ślepy zegarmistrz" (1995), "Rzeka genów" (1995), "Bóg urojony" (2007). Źródło: Merlin
Źródło: superbia.linuxpl.com/viewtopic.php?t=3316

Temat: Źródło wszelkiego zła
Gen Samolubny i Fenotyp Rozszerzony czytałem jakiś czas temu. Zgadzam się z Dawkinsem w bardzo dużym stopniu.
Źródło: gliwicearchitektura.fora.pl/a/a,1199.html

Temat: Richard Dawkins
...marca 1941 w Nairobi w Kenii) – brytyjski zoolog, etolog, ewolucjonista i publicysta. Do końca 2008 był profesorem katedry Public Understanding of Science na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jest propagatorem ewolucji biologicznej. W wydanej w 1976 książce Samolubny gen przedstawił koncepcję ewolucji, w której jednostką doboru naturalnego jest gen. Wprowadził tam również pojęcie memu oraz zainicjował powstanie memetyki. W 1982 w książce Fenotyp rozszerzony dowodził, że działanie fenotypu nie ogranicza się do ciała danego organizmu, ale rozciąga się na środowisko, włączając w to także ciała innych istot. Jest zadeklarowanym antyteistą działa w "Brights movement" wspiera Great Ape Project – ruch, który wyznaczył sobie wywalczenie pewnych praw dla wszystkich hominidów. Jest też inicjatorem akcji Out Campaign. Krytykuje religię jako...
Źródło: shadow.zaginiona-biblioteka.pl/viewtopic.php?t=1297

Temat: Co czytają ftimsowcy
...ewolucji, sztucznej inteligencji, spojrzeniu na rozumienie wszechświata itp... Rewelacyjne książki jak dla mnie to: * Roger Penrose, Nowy umysł cesarza. O komputerach, umyśle i prawach fizyki * Roger Penrose, Droga do rzeczywistości. Wyczerpujący przewodnik po prawach rządzących Wszechświatem * David Deutsch. Struktura Rzeczywistości * George Johnson. Na skróty przez czas * Richard Dawkins. Samolubny gen * Richard Dawkins. Fenotyp rozszerzony * Richard P. Feynman. Wykłady o obliczeniach * Stephen Hawking. Krótka historia czasu * Heinz-Otto Peitgen et al. Chaos and Fractals: New Frontiers of Science Oprócz tego typu książek, jeszcze może być A. De Mello ("Przebudzenie" itd).
Źródło: ftims.com/forum/viewtopic.php?t=3260

Temat: Dawkins Richard
...„Samolubny gen” wydanej w 1976 roku.. Mottem tego dzieła jest stwierdzenie Autora: Stworzyły nas geny. To one są motorem ewolucji. Jesteśmy - podobnie jak rośliny i zwierzęta - maszynami przetrwania powołanymi do życia przez geny. Oto przesłanie - jakże okrutne! Człowiek i inne wyższe stworzenia to… opakowanie dla genów. Czyż nie okrutna to prawda??? Kontynuacją „Samolubnego genu” jest „ Fenotyp rozszerzony”.
Źródło: f451.pl/forum/viewtopic.php?t=1524

Temat: Ewolucja
...z zakresu biologii jest olbrzymia. Zapoznałem się z większością jego dzieł, zarówno tych o charakterze naukowym jak i popularnonaukowym, i nie dostrzegłem w nich żadnych kłamstw czy demagogii, które pan insynuuje. Wręcz przeciwnie, wsuwane przez niego postulaty mają solidne fundamenty i konstruowane są zgodnie z przyjętymi w nauce zasadami. Zaznaczam jednocześnie, że odnieś ma się pan do prac typu „Samolubny gen” czy „ Fenotyp rozszerzony” , czyli o charakterze popularnonaukowym/naukowym. Większość ludzi postrzega pana R. Dawkinsa przez pryzmat jego udziału w sporze z kreacjonistami nie mając jednocześnie pojęcia o jego dokonaniach naukowych. Pańskie zdanie „Wiele razy został pokonany w debatach” utwierdza mnie jedynie w przekonaniu, iż nie zapoznał się pan z żadną z jego popularnonaukowych książek. Ocenę rzetelności...
Źródło: protestanci.net/viewtopic.php?t=285

Temat: Pytania do CormaCa
Czytałeś jakieś książki Richarda Dawkinsa? Np. "Rzeka genów", " Fenotyp rozszerzony", "Samolubny gen", "Bóg urojony"? Jak oceniasz jego książki?
Źródło: forum.cdaction.pl/index.php?showtopic=22481

Temat: Co aktualnie mamy w czytaniu?
Richard Dawkins - Fenotyp rozszerzony. Bez wątpienia najtrudniejsza w odbiorze tego wybitnego biologa. Nie dziwota - wg pierwszych zamierzeń była pisana głównie dla "kolegów po fachu" prof. Dawkinsa. Na szczęście miałem już styczność z innymi tego typu pracami, więc udało mi tę książkę zrozumieć. Warto było wgryźć się w naukową terminologię, bo takiej wiedzy się w Wikipedii nie znajdzie.
Źródło: qfant.pl/forum/viewtopic.php?t=590

Temat: Libertarianizm
...na okoliczność rozwinięcia czy uzupełnienia teorii Darwina jest dość spora i z prawdziwą przyjemnością podeprę się naukowymi publikacjami traktującymi o "genach altruizmu": George C. Williams. Adaptation and Natural Selection. Princeton University Press. 1966. George C. Williams. Group Selection. Aldine-Atherton, Chicago. 1971. Richard Dawkins. Samolubny gen. 1976 (wyd. polskie 1986, 2000, 2007). Richard Dawkins. Fenotyp rozszerzony. 1982 (wyd. polskie 2003). Robert Trivers. The Evolution of Reciprocal Altruism. Quarterly Review of Biology. 35-57. 1971. William D. Hamilton. The Genetical Evolution of Social Behaviour. Journal of Theoretical Biology. 1-52. 1964. Daniel Dennett. Darwin's Dangerous Idea. Simon & Schuster. 1995. Przypuszczam, że prawdziwą intelektualną rozkosz może Ci sprawić lektura Triversa, bo - o ile pamiętam -...
Źródło: shadow.zaginiona-biblioteka.pl/viewtopic.php?t=602

Temat: ciekawostki
Ogłaszam konkurs jak to diabelstwo nazwać. Mamy genotyp, fenotyp i fenotyp rozszerzony. A nasza wirtualna reprezentacja? Digitotyp? Netotyp? Pozdrawiam
Źródło: kognitywistyka.net/forum/viewtopic.php?t=131

Temat: Co teraz czytacie?
...się nie podobał. Powtórzyłem sobie Więc myślisz, że jesteś człowiekiem? Felipe'a Fernandez-Armesto, krótką książeczkę o historii pojęcia człowieczeństwa, bardzo ciekawą, o ile akurat autor nie zahaczał o aborcję (poprzez kwestię człowieczeństwa płodów). Zainspirowany opisami ewolucyjnymi, sięgnąłem po Rzekę genów Richarda Dawkinsa. Arcyciekawa opowieść, która mi przypomniała, że miałem kiedyś przeczytać Fenotyp rozszerzony... Dostałem na urodziny Powrót do Stumilowego Lasu Davida Benedictusa i mimo początkowego kręcenia nosem błyskawicznie przeczytałem. Beznadziejna książka, wypaczająca styl i bohaterów oryginału, na dodatek kiepsko przetłumaczona (pojawia się wydra Lotta, co ma sens wobec angielskiego otter, lecz po polsku tłumacz powinien się był popisać kreatywnością). Wszyscy bohaterowie są antypatyczni i się...
Źródło: librae.webd.pl/viewtopic.php?t=34